Vrienden en familie

Hond uitlaten

Mijn man heeft acht jaar geleden bij het wandelen met de hond een man leren kennen die sindsdien op deze wandelingen een echte vriend is geworden. Ze konden het samen heel goed vinden en hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Als ze terugkwamen van een wandeling met hun honden, had ik altijd de koffie klaar. Hij kwam veel bij ons. Als echtpaar kwamen wij alleen maar met verjaardagen bij elkaar. Maar een paar maanden geleden is hij voor het laatst bij ons geweest. Daarna heeft mijn man hem nog één keer ontmoet. Hij zei toen dat hij zo weinig tijd had, maar dat is het volgens mij niet. Nu wil ik zo graag weten wat er de oorzaak van is dat hij nooit meer komt. Binnenkort zijn we alle vier weer jarig. Nu heeft iemand ons verteld dat zij alcoholiste is. Wij hebben met verjaardagen wel gemerkt dat zij een stevige borrel dronk en dat hij alle moeite deed om haar eraf te helpen. Is hij nu soms bang dat ze, als ze met verjaardagen bij ons komt, er helemaal niet meer af komt of mag hij van haar niet meer komen? (Mw. A. W. H. uit H.)

Het is niet mijn gewoonte om in het leven van derden te duiken, omdat ik niet graag voor paranormaal detective wil spelen. Maar in dit geval wil ik u toch wel enige tips geven. Uw vriend is nogal een voorzichtig persoon. Hij wil anderen niet graag tot last zijn. Zijn principe is dat wat hij aan problemen heeft, hij ook zelf moet oplossen. Verder heeft hij het gevoel dat u het niet zo erg met zijn vrouw op hebt. Dat heeft hij gevoeld en dat heeft hem gekwetst. Dat er problemen bij deze mensen zijn, is voor mij heel duidelijk en eigenlijk is het een heel trieste zaak. Je zou kunnen zeggen dat daar meer verdriet dan vreugde is. Zij proberen, dat is de aard van uw vrienden, om deze problemen gezamenlijk op te lossen. Daardoor raken zij steeds meer geïsoleerd. Ik raad u aan, als u verstandig wilt zijn, uw man naar hem toe te laten gaan om een open en eerlijk gesprek te hebben over het feit, waarom hij niet meer komt. Het is verstandiger dat u zichzelf daar een tijdje buiten houdt. Uw vriend vindt het erg moeilijk om met meer mensen over zijn problemen te praten en als hij dat toch doet, zal hij dat met één persoon doen, in dit geval uw man, omdat hij heel bang is dat er over hem geroddeld of gekletst gaat worden. Laat hem dus zien wat werkelijke vriendschap betekent en laat hem voelen dat hij niet kan leven zonder af en toe hulp van goede vrienden om hem heen. Mocht hij niet ingaan op uw mans verzoek om te praten, geef dan in ieder geval een andere mogelijkheid aan zodat hij terug kan komen. Laat de deur openstaan. Ik denk persoonlijk dat zij beter de hulp van een maatschappelijk werkster in kunnen roepen.

De knop

Graag zou ik van u uitleg willen hebben van hetgeen mij een tijdje geleden is overkomen. Wij, mijn twee zwagers en mijn man, moesten op een avond een familieruzie tussen mijn schoonvader en tweede schoonmoeder goed praten. Het was die avond erg koud. Toen we het huis binnenkwamen, was het er lekker warm en ik ging met mijn rug tegen de kachel zitten die gloeiend heet was. Ik hield mijn dikke jas aan. Op het moment dat het gesprek hevig oplaaide, kreeg ik het gevoel dat ik in een ijskast zat. Ik werd rillerig en voelde tegelijkertijd dat er iets kwaads in huis was, waarom weet ik niet precies, misschien door de blik in haar ogen. Nu moet ik u vertellen dat ik een spreuk ken die mij kan beschermen tegen het kwade. Op het moment dat ik die spreuk in mijn gedachten uitsprak, voelde ik de warmte weer terugkomen, terwijl mijn schoonmoeder ook wat bedaarde. De band tussen mijn schoonouders en mijn man is sindsdien niet meer wat het geweest is. Na het gebeurde droomde ik dat mijn schoonmoeder mij wilde spreken. Ik stond in een donkere kamer zonder ramen. Zij stapte die kamer binnen en schreeuwde tegen mij: waarom heb jij die spreuk gebruikt? Ze greep me bij de keel en wilde mij doden. Op dat moment schreeuwde ik mijn moeder om hulp. En zij redde mij. Toen werd ik wakker. Mijn moeder is al vier jaar geleden overleden. Wat is de betekenis hiervan? (Juul M. uit A.)

Wat je in wezen hebt gedaan, is een soort knop in jezelf omdraaien, de knop die ieder mens bezit om naar binnen gekeerd te zijn of uit te stralen, het verschil tussen angst en zekerheid, liefde en haat, onrecht en recht. Het is slechts allemaal één knop. Het is de knop van op een gegeven moment zeker weten dat je het zo niet meer wilt en je je onbewust bewust maakt van krachten die uit je kunnen stromen zonder dat je er ooit voor die tijd bewust gebruik van hebt gemaakt. Het is eigenlijk een soort zelfverzekerd optreden zonder woorden, telepathisch overbrengen van gevoelens, zoals ik ze beschreven heb, in negatieve of positieve zin. Wat je die avond hebt gedaan, is in feite een telepathische krachttoer die vanzelf ging. Je moeder heeft je daarmee geholpen. Het is de magische spreuk die ieder mens uit kan spreken als hij dat maar echt wil. De koude die je voor die tijd voelde, kan iedere huisarts je verklaren. Die had te maken met je angst. De warmte die daarna kwam, heeft te maken met jouw spreuk en die was: ik wil geen haat, maar liefde. Als je namelijk liefde uitstraalt naar hen die haat willen, krijgen ze het als een boemerang terug op hun eigen boterham. Vandaar die droom over jouw schoonmoeder die die avond onbewust heeft gevoeld dat je op dat moment de sterkere was. Dat had zij nooit verwacht en ook nooit gehoopt. Maar toch is het gebeurd. Je hebt met geestelijke kracht de strijdende partijen rustig gekregen. Houd deze spreuk voor je. Praat er met niemand over. Hij hoort bij jou net als bij ieder ander mens met een eigen spreuk. Het belangrijkste is dat je dit ontdekt hebt. Dit kun je niet alleen in kleine kring, maar ook in het groot doen: liefde uitzenden naar iets negatiefs wat je graag positief zou willen zien. Het is de kracht die alle mensen bezitten om het kwade te keren, het goddelijke in de mens. Ik zou willen dat wij er gezamenlijk wat meer gebruik van konden maken. Maar dan zal ieder mens er zich in het klein van bewust moeten worden wat in het groot moeilijk is. Ik ben blij voor je, want je leven zal hierdoor echt veranderen, ook dankzij je moeder die altijd de helpende hand blijft geven die ze vroeger ook voor je had.

Telepathie

Ik zou heel graag je mening en advies willen horen over hetgeen mij onlangs is gebeurd. Het gaat over mijn vriend F. die na drie jaar zonder vorm van contact, behalve geestelijk van mijn kant, weer voor even in mijn leven terug is gekomen. Ik wist dat hij in een psychiatrische inrichting terecht was gekomen, kon op geen enkele manier in contact met hem komen, doch heb hem constant positieve gedachten toegezonden. Ik wilde hem hiermee helpen in de hoop op herstel. Ik ben mezelf wat gaan verdiepen in de psychometrie en heb een kettinkje dat ik ooit van hem gekregen had, op mijn voorhoofd gelegd, mezelf ontspannen en me geconcentreerd op F. Toen na enige tijd ineens donkere ogen uit het niets verschenen, ben ik erg geschrokken en heb ik het contact eigenlijk direct verbroken. De volgende morgen ging de telefoon. Het was F. Onvoorstelbaar wat er op dat moment door me heen ging . . . Toeval? Of heb ik het zelf opgeroepen? Ik weet het niet. Het ging nu redelijk goed met hem. Hij ging weer terug naar Amerika waar hij een studie wilde afmaken om over ongeveer anderhalf jaar met diploma's zich in Nederland te vestigen. Hij zou mij schrijven, maar tot nu toe geen brief. Zouden wij samen een toekomst hebben of moet ik hem vergeten en iets nieuws beginnen, wat overigens erg moeilijk is, omdat ik nog steeds van hem houd. Ik wend me tot jou in de hoop dat je me wat kunt vertellen wat me verder kan helpen. (Mw. H. v. W. uit R.)

Ieder mens heeft telepathische vermogens en helderziende gaven. Dat dat door 500 jaar inquisitie onderdrukt is geweest door de kerken, heeft toch niet kunnen verhinderen dat deze natuurlijke gave van de mens sinds een jaar of twintig in veel mensen weer naar boven komt, ook bij jou. Maar je moet wel goed weten in wat voor relatie je met iemand staat die je wilt helpen. Ben je verliefd of was jouw verliefdheid medelijden. Ik zou liever willen zeggen medeleven. Want dat is het wat jou bewoog om je vriend te willen helpen. Net zoals iemand voor hulp naar een arts gaat als hij ziek is en, zodra hij beter is, zich daar niet meer laat zien, is het ook gegaan met jouw relatie. Het klinkt vervelend, maar toch is zo'n relatie vaak heel normaal. Je hielp hem. Daardoor kwam hij in een afhankelijke positie, maar zijn natuurlijke instinct was onafhankelijk zijn, zelfstandig zijn dus, en dan krijg je die vreemde reacties van mensen die je eerst hebt geholpen en je dan laten barsten. Bij mij in de praktijk komen ook geen mensen om te vertellen hoe gezellig zij het hebben gehad met bijvoorbeeld de carnaval of op een bruiloft. Zij komen om advies of hebben problemen, ziekte enz. Wat bij mij heel vaak gebeurt, is dat ik mij zo kan inleven in iemand dat ik ook een stukje genegenheid voor zo iemand kan voelen. Als je dat niet kunt voelen, kun je ook niet een beetje die ander zijn, geestelijk in die ander kruipen, meevoelen, meedenken en daarmee hulp geven. Ik denk dat het het beste voor jou is om hem in je verdere leven te herinneren als een van je eerste patiënten, anders zou je er emotioneel zelf de mist mee ingaan en dat is niet de bedoeling. Ik denk dat je dit nog wel vaker zult meemaken. Probeer je dan goed te realiseren wat je in zo'n geval voelt voor een vriend. Is het medeleven of is het liefde. Voelt hij ook wat jij voelt of voel jij het alleen maar. Vraag het hem en als hij hetzelfde voelt als jij, dan is er evenwicht, een onafhankelijke objectieve liefde voor elkaar.

Broertje - zusje

Vanaf mijn jeugd is er een jongen van mijn geboortejaar waar ik me heel erg tot aangetrokken voel. Dit is rond mijn elfde jaar begonnen. Ik ben nu 41 jaar en hij ook. We zijn allebei getrouwd met een ander, maar als ik hem zie, word ik als een magneet naar hem toegetrokken. Bij hem gebeurt precies hetzelfde, want hij moet me altijd even aanraken. Het vreemde is dat, wanneer ik problemen heb, ik ze in gedachten altijd tegen hem aan het vertellen ben. En dan worden die problemen ook minder erg. Als ik droom van hem, soms heel vaak en dan weer een periode bijna helemaal niet, heb ik nadien vaak maagpijn. Ik weet uit de tijd dat ik met hem samenwerkte dat hij een zwakke maag heeft. Afgelopen zaterdag was ik weer in dezelfde zaal als hij. Ik werd misselijk en ging naar het toilet. We zagen elkaar en ik vertelde hem dat ik misselijk was. Hij zei dat hij zich ook niet lekker voelde. Wat is dat nu? Ik heb het ook tegen mijn man verteld en die zei: "Jullie zitten misschien op dezelfde golflengte." Dat zou best wel eens waar kunnen zijn, maar waarom heb ik dat dan met hem. Soms heb ik het gevoel dat we familie zijn. Graag zou ik willen weten waar dit vandaan komt. (Netty v.d. L. uit R.)

Nee, ik denk niet dat ik jou een antwoord kan geven dat iets met reïncarnatie te maken heeft. Ik zie de oorzaak van jullie genegenheid voor elkaar echt in dit leven. Jouw oudere broer was gehandicapt. Daar had je dus geen steun aan. Jij was daarna de oudste en moest steun geven aan de andere kinderen. Het was een soort eenrichtingsverkeer. En dat is het nu nog. Naar hun problemen moet jij luisteren, maar andersom denken zij dat jij geen problemen hebt. Zo is het van vroeger af al gegaan. Daar zijn ze aan gewend geraakt en ze kunnen het zich moeilijk anders voorstellen, omdat jij het ze ook niet laat weten. Dat kwam, omdat je vader en moeder problemen hadden waardoor een heleboel verantwoordelijkheid op jou terecht kwam. Je zocht dus eigenlijk naar een oudere broer die je kon helpen en waar je mee kon praten, waar je bij uit kon huilen en steun kon vinden. Die vriend had een oudere zuster die hem nogal terroriseerde. Hij had dus geen echt zusje. En ik denk dat je in die context jullie relatie moet zien. Jullie zijn op geestelijk niveau broer en zus. In deze maatschappij is dat soms heel moeilijk, vooral omdat jullie geen echte broer en zus zijn. De wederzijdse echtgenoten zouden dit nog wel eens fout kunnen oppakken. Maar desondanks blijven jullie elkaar ook telepathisch aanvoelen als er problemen of moeilijkheden zijn en worden jullie, hoe je het ook wendt of keert, steeds weer naar elkaar toegetrokken, omdat jullie voor mij nu eenmaal een broer en een zus zijn, ook al is het niet van dezelfde ouders. Ik zou die problemen, als ik jou was, maar niet zo lang voor me houden. Je moet er maar eens over gaan praten, het liefst alle vier om de tafel gaan zitten zodat zij voor eens en voor altijd zullen snappen hoe het in elkaar zit. Zij hoeven niet achterdochtig te zijn, want dan hebben ze het mis. Er is niets verkeerd aan vriendschap, zeker niet aan zo'n mooie als die van jullie. Laat dit ook maar aan je "broertje" lezen en doe hem de groeten van mij.

Inleven

Ik heb de laatste jaren veel voorspellende dromen en ook gezichten gehad die mij in geestelijk opzicht enorm hebben doen groeien en vele angsten van mij hebben weggenomen, omdat ik ze als raadgeving heb opgevat. Ik heb het gevoel dat ik mijn verlangens en vragen de tijd moet geven en dat ze dan vanzelf oplossen. Toch wil ik graag één vraag aan je voorleggen. Kun je mij vertellen waarom ik zoveel van mijn Turkse vriendin houd. Ik weet dat dit gevoel wederzijds is. Het is ongelooflijk dat twee mensen, opgevoed in zulke verschillende culturen, zoveel gemeen kunnen hebben. (Mw. I. B. v. E. uit H.)

De genegenheid die je voor je vriendin voelt, wordt veroorzaakt door het sociale verleden van je vriendin. Zij heeft ontzettend veel meegemaakt en vaak verdriet gehad. Al heel jong moest ze hard werken en heeft daardoor veel tekort aan genegenheid. Zij heeft alleen maar leren geven zonder te nemen. Dat is wat je voelt, omdat je, zij het in veel diepere mate, hetzelfde hebt meegemaakt. De vriendschap is wederzijds. Zij voelt het bij jou zoals jij het bij haar voelt. Je zou jullie eigenlijk twee patiënten kunnen noemen die tegelijkertijd ook de behandelende geneesheren van elkaar zijn. En dat nog wel zonder woorden. Jullie werken op elkaar als een paranormaal genezer op zijn patiënt. Hij leeft zich in in de ander zodat hij voelt wat de ander voelt, niet alleen de lichamelijk klachten, maar ook de geestelijke. De oude wonden die littekens zijn geworden, kan hij nog aanvoelen alsof het wonden zijn die pas zijn ontstaan. Zo moet je jullie relatie zien. Het kost heel veel energie en daarom kan zo'n relatie ook ineens zomaar afknappen. En dat is heel normaal als je bedenkt dat de genezende werking die je voor elkaar hebt, voldoende is geweest. Daarom van mijn kant een waarschuwing naar jullie toe. Overdrijf het niet, want dan kon het weleens eerder afgelopen zijn dan jullie lief is, omdat je onderbewustzijn het op een gegeven moment zat zou worden teveel energie te geven. De waarschuwing komt vooraf in de vorm van kleine irritaties. Laat het zover niet komen. Houd van elkaar in regelmaat en afstand.